Słonecznik – formacja skalna w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy, w obrębie Karkonoskiego Parku Narodowego, na zachód od Kotła Wielkiego Stawu, na północnym zboczu Smogorni, na terenie Gminy Podgórzyn.
Słonecznik znajduje się w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w paśmie Karkonoszy, Jest to forma skalna, składająca się z kilku silnie spękanych granitowych ostańców, z których północny filar, oglądany od wschodniej strony przypomina wykutą w skale postać ludzką. Położona na wysokości 1423 m n.p.m., wznosi się na wysokość 12 m. Góruje nad Karpaczem Górnym i okolicami, jest najbardziej charakterystyczną i najlepiej widoczną skałą w Karkonoszach, którą widać prawie z całej Kotliny Jeleniogórskiej. Fantazyjne kształty skały to efekt złożonego i długotrwałego procesu erozyjnego, podczas którego zostały usunięte elementy mniej odporne na działanie warunków atmosferycznych, a pozostały odporniejsze. Było to możliwe dzięki istnieniu ciosu, czyli naturalnych spękań biegnących w trzech kierunkach. Słonecznik zalicza się do najciekawszych i najchętniej odwiedzanych skałek karkonoskich.
Słonecznik wziął swoją nazwę stąd, że dla mieszkańców Podgórzyna, Przesieki i Borowic słońce nad skałą wskazywało południe – nazwa niemiecka Mittagstein, czyli Kamień południa (południowy); nazwa czeska Poledny kamen.
Kształt skały podobnej do postaci człowieka dał okazję do powstania wielu legend. Według jednej z karkonoskich legend, jest to diabeł, który chcąc pokrzyżować szyki Liczyrzepie i postanowił zasypać głazami Wielki Staw, aby zatopić przy tym Kotlinę Jeleniogórską. Tak się zaangażował w swych niecnych poczynaniach, iż przegapił wschód słońca i kiedy dzwoniono na Anioł Pański skamieniał. Nazywano go „Diabelskim Kamieniem”. Dawniej w jednej z legend lokalizowano w skale siedzibę Ducha Gór – Liczyrzepy nazywając skałę „Gniazdem Ducha Gór”.
W roku 1942, z okazji 80. urodzin Gerharta Hauptmanna, Towarzystwo Karkonoskie (RGV) przemianowało Słonecznik na „Głaz Gerharta Hauptmanna” (Gerhart-Hauptmann-Stein). Po II wojnie światowej funkcjonował krótko jako „Głaz Tetmajera”.
Obok Słonecznika przechodzą szlaki turystyczne
czerwony – fragment Głównego Szlaku Sudeckiego prowadzący z Szklarskiej Poręby na Śnieżkę i dalej.
żółty – prowadzący ze Szklarskiej Poręby przez Przesiekę, Borowice, Polanę do Słonecznika.
Ze „Słonecznika” roztacza się przepiękna panorama na wschodnią i północno-wschodnią część Karkonoszy, a na pierwszym planie w kierunku północnym są „Pielgrzymy” i „Polana” dalej zaś Karpacz i Kotlina Jeleniogórska.
Źródło; Wikipedia
Zdjęcie powyżej: Karol Nienartowicz Mountain Photographer.
