Waloński Kamień (niem. Mannstein) – zespół skał na Pogórzu Karkonoskim w województwie dolnośląskim.
Skały znajdują się w południowo-zachodniej Polsce, na Pogórzu Karkonoskim, w miejscowości Przesieka, u podnóża północnych stoków wzniesienia Płonik.
Jest to kilka różnej wielkości skałek granitowych o wysokości ponad 2 m. Na południowej ścianie jednej ze skał dwa połączone kociołki wietrzeniowe, które po przewróceniu się bloku skalnego znalazły się na jego boku. Kształtem i wielkością przypominają sylwetkę człowieka, stąd niemiecka nazwa skały. Na połączeniu kociołków nieregularne zagłębienia, w których prawdopodobnie już w XIX, a najpóźniej w latach 40-tych XX w. zaczęto dopatrywać się rytu dłoni (nie można jednak wykluczyć teorii, że zagłębienia te to efekt działania sił przyrody). Obok kociołków wykuty znak krzyża łacińskiego. Ponieważ skała występowała w opisach zawartych w XV-wiecznych Księgach Walońskich jako ważny punkt orientacyjny, stąd ryt (ryty) na skale przypisuje się walonom, XV-XVI-wiecznym poszukiwaczom złota i kamieni szlachetnych, pochodzącym z Europy Południowej
Chybotek blok skalny na Pogórzu Karkonoskim w województwie dolnośląskim w miejscowości Przesieka.
Blok skalny znajduje się w południowo-zachodniej Polsce w obrębie Karkonoskiego Padołu Śródgórskiego, u podnóża północnych zboczy wzniesienia Płonik, kilkadziesiąt metrów na zachód od Walońskiego Kamienia . Jest to duży bok skalny o masie ok. 7 ton, oparty na niższych skałach tylko w dwóch punktach. Był tak doskonale zrównoważony, że dawał się wprowadzić ręką w lekki ruch przy użyciu niewielkiej siły. Obecnie poruszanie chybotka nie jest już możliwe, ze względu na zarośnięte podłoże. Zbudowany jest z granitu karkonoskiego. Ze skałą tą związane są też legendy. Jedna z nich mówi o tym, że głaz skrywa wejście do podziemnego skarbca.
